شهید محمد اسدی

• محمّد یک­ونیم ساله بود که پدرش را از دست داد و در سنّ هشت سالگی مادرش فوت شد. بعد از وفات مادر، برادر بزرگوارش سرپرستی وی را به عهده گرفت و پس از پنج سال زندگی، با خانواده‌ی برادرش ، در سن 13 سالگی جهت کارگری به کوره‌های تهران رفت. با همّت و تلاش خویش، تشکیل خانواده داد و از آن‌جا که دارای روحیه‌ی انقلابی بود، حاضر نشد در زمان شاه به خدمت سربازی برود. با شروع انقلاب اسلامی در راهپیمایی‌ها و تظاهرات‌ها شرکت فعّال داشت. او در سالهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، درکوره‌های آجرپزی مشهد مشغول به کارشد.
• سال 1362 به عضویت کمیته‌ی انقلاب اسلامی درآمد و در یکی از پاسگاه‌های مرزی زاهدان مشغول خدمت شد. پس از آن در گروهان مرزی سرخس بصورت نیروی کمیته حضور داشت. در سال 1364 به مدّت سه ماه برای بازسازی روستاهای خوزستان به عنوان نیروی افتخاری شرکت داشت و هشتم آبان‌ماه 1365 به عضویت سپاه پاسداران درآمد. سپس راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و سرانجام در عملیّات کربلای 5 در منطقه‌ی شلمچه به فیض شهادت نائل آمد.

فرازی از وصیّت‌نامه‌ی شهید:

• “… هدفم از آمدن به جبهه خدمت به اسلام و یاری رهبر و برانداختن کفر صدامی و استکبار جهانی است و انتظارم از دوستان و رفیقان این است که راه شهدا را ادامه دهند و سنگرها را خالی نگذارند.
• درشهادت من صبر پیشه کنید و عزا نگیرید؛ زیرا من افتخارم این است و اگر این بدن ضعیفم هزاران تکّه گردد برایم شیرین‌تر است از آن‌که در بستر بیماری بمیرم.
• توصیه‌ام به فرزندانم این است که نماز را اوّل وقت بخوانید و از عبادت خدا غافل نباشید و تا می‌توانید درس بخوانید.”