شهید محمدرضا حیدری

• شهید گرانقدر در خانواده­ای متدین و مذهبی دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران کودکی وارد دبستان روستای محل زادگاهش شد و تحصیلاتش را تا پنجم ابتدایی ادامه داد. سپس تحصیل را رها کرده و در کنار پدر به کار کشاورزی پرداخت. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی جذب سپاه پاسداران شد و چندین بار به جبهه‌های نبرد اعزام گردید.
• برادر شهید نقل می‌کند: محمدرضا بارها در جبهه‌های حق علیه باطل مجروح ‌شد آنطور که حاج آقای مصباح، روحانی محل می‌گفت: «برادر حیدری بس است؛ دیگر بدنت تحمّل این همه جراحت را ندارد. به جبهه نرو! » ولی شهید حیدری در جواب می‌گفت: «اگر من نروم و دیگران هم به جبهه نروند چه کسی در مقابل دشمن بایستد؟ »

یکی از هم‌سنگران شهید نقل می­کرد:

• «شهید حیدری فرمانده‌ی لایقی بود، زیرا هر زمان قرار بود حمله‌ای شروع شود اوّلین نفر گردان بود که به خط می­زد و بعد از عملیّات آخرین نفری بود که برمی‌گشت؛ زیرا جان هم‌رزمانش را از خودش مهم‌تر می‌دانست»
• او سرانجام در سال ۱۳۶۳ در تک دشمن، به خیل شهیدان جاویدالاثر پیوست. پیکر پاک و مطهر این سردار بی سر پس از گذشت ۳۳ سال، در داخل خاک عراق تفحص و همزمان با سالروز شهادت امام جعفرصادق(ع) بر دستان مردم قدرشناس شهرستان باخرز تشییع و در زادگاهش روستای کردیان آرام گرفت.