سیره ی شهدای دفاع مقدس و حماسه عاشورا

برای بررسی وشناخت تشا بهات وتآثیر گذاری وقایع عاشورا بر سیره ی شهدای دفاع مقدس نا چاریم با رویکرد واقع بینانه به موضوع بپردازیم تا به میزان اثر گذاری آن برسیم فارغ از هرگونه نگرشهای متعصبانه تا بتوانیم به واقعیّت آن پی ببریم، این واقع گرایی به ما کمک خواهد کرد که واقع بین شویم تا به میزان تآثیر گذاری حماسه عاشورا بر روحیه رزمندگان دفاع مقدس برسیم.
اولین نکته در سیره ی شهدا در دفاع مقدس استفاده از رجز خوانی ها وشعارهای عاشورایی در گفتار رزمندگان دفاع مقدس بود که تمام اشعار آن مضامین حماسی داشت که درتمام عرصه های عملیّاتی ونبرد با دشمن از آن استفاده می کردند تا روحیه شهادت طلبی شان زنده نگهداشته شود وفدا کاری شان به اوج خودش برسد که درمقابل دشمن سست وضعیف نشوند دقیقاً همان رفتار ورجزخوانی هایی که یاران امام حسین(ع) در مقابل یزیدیان داشتند.
دومین تآثیر پذیری روحیه مقاومت ورزی بود که روحیه رزمندگان را تقویّت می کرد که به هیچ عنوان حاضر نبودند مواضع خودرا به دشمن واگذار کنند وتا جان داشتند در نقابل دشمن مقاومت می کردند وهمین امر سبب می شد که منطقه تصرف شده از تیرس دشمن تا آنجا که امکان داشت حفظ بماند تمام صحنه های مقاومت رزمندگان در عملیّات کربلای پنج ازاین نوع حماسه ها بود.
سومین تآثیر پذیری از حماسه های عاشورایی در سیره ی شهدا روحیه جانبازی وا ستقامت ورزی در آن بود مداومت بر درد جانبازی. حماسه آفرینی در حین جانبازی، شور آفرینی ونشاط آفرینی در هنگام جانبازی،رجز خوانی و دمیدن روح مبارزه به همرزمان در حین جانبازی، بی توجهی به آسیبهای جانبازی ورشادت ورزی در حال مجروحیّت ومخفی نگهداشتن جراحت های مجروحیّت از دید همرزمان وخانواده از مصادیقی بود که رزمندگان دفاع مقدس بر سیره مجروحین حماسه عاشورا به آن عمل کردند.
چهارمین تآثیر پذیری از حماسه عاشورا در سیره ی شهدای دفاع مقدس اقتدا کردن به رفتارهای امام حسین (ع) ویاران با وفایش بود که رزمندگان تمام حماسه های کربلا را عامل می شدند از قبیل مقاومت در مقابل تشنگی،تشکر وقدر دانی از خدا ونیایش به درگاه او ودرخواست وآرزوی شهادت ودر خواست نحوه شهادت از دیگر درسهایی بود که رزمندگان به سیره شهدای کربلا عمل کردند.
پنجمین تآثیر پذیری از حماسه های عاشورا در سیره ی شهیدان دفاع مقدس انابه وتوبه وشب زنده داری بود، رفتاری را که جناب حرّ ریاحی در صحرای کربلا عامل به آن شد وکفش وسلاح جنگی اش را حائل به گردن کرد وبه حضور مولایش امام حسین رسید واز او رخصت وانابه طلبید خیلی از شهیدان دفاع مقدس هم به همین سیره در مراسمات عزا داری امام حسین (ع) در سرزمین های داغ خوزستان ودر سرمای زمستان کردستان حاضر شدند وبا انابه وتضرع وگریه آرزوی شهادت کردند.
ششمین تآثیر پذیری شهدان از سیره شهدای کربلا تحملّ ناملایمات اسارت بود همان رفتارهایی را که یزیدیان وحرامیان با خانواده رسالت وامامت ویاران امام حسین (ع) در مسیر نینوا به کوفه وشام کردند وآنها را آزار روحی وروانی دادند اسرای دفاع مقدس هم در هنگام اسارت به همان شیوه صبوریّت به خرج دادند وتمام ناملایمات دوره اسارت را چه از نظر جسمی وچه از نظر روحی تحملّ کردن واجازه ندادن که دشمن از ضعف اسارت آنان سوء استفاده کند.
وآخرین تآثیر پذیری شهدای دفاع مقدس از سیره ی شهدای کربلا امید بخشی به امامشان بود که محکم واستوار بر آرمان های ولی خود باقی ماندند وتا سر حدّ جان از او دفاع کردند تا میزان ارادت وعشق خودشان را به ولی خودشان ورهبر خودشان نشان دهند واین شعر را سرودند که:
《ما در جوار رحمت حق، مست نازیم.
از جان سپاری به راه او سر فرازیم.》

نویسنده : موسی الرضا عبداللهی شانزدهم تیرماه سال ۱۴۰۰