امر به معروف ونهی از منکر رزمندگان دفاع مقدس سیرتی بود نه صورتی

امربه معروف ونهی از منکر در احیای خوبیها به جامعه واصلاح امور وپاکسازی جامعه از زشتی ها وباطلها ومنکرات به شکل عمومی نقشی است که همه افراد در قبال آن مسئولند ودر اسلام هم روی آن خیلی تآکید شده است امّا امربه معروف ونهی از منکر در حوزه جهاد وجنگ ودفاع از جایگاه ویژه ای برخوردار است چون میدان ، میدان جنگ ونبرد است واقتضای کار برخورد سخت وخشن که تاریخ بشر نشان داده شنیع ترین وزشت ترین وخشن ترین منکرات وزشتی ها در میدان جنگ صورت گرفته است واین رفتارها حتی در جنگهای صدر اسلام هم به نوعی از سوی مشرکین وکافرین ومعاندین اسلام در زمان حیات معصومین (ع) هم از سوی مشرکین بر علیه مظلومین ومسلمانان تکرار شده که به همین منظور اسلام روی قواعد اخلاقی ورفتاری در جهاد ودفاع برای زدودن زشتی های میدانی جنگ سفارش های اکید وفروانی نموده است وانجام ورعایت آن را از امتیازات وبرجستگی های امّت اسلامی شمرده است وبه مجاهدان راه حق سفارش کرده که در میدان نبرد کار پسندیده انجام دهید ورزمندگان را از نهی ها بر حذر بدارید تا رحمانیّت اسلام بر قلوب مشرکین به نشیند وانها را به معروفات اخلاقی بکشاند.
امروز اگر به معارف بجا مانده وتاریخ وسیره عملی رزمندگان دفاع مقدس مراجعه کنیم مستندات آن بیانگر این است که رفتار آنها در حوزه تکلیف امربه معروف ونهی از منکر در میدان جهاد ونبرد ودفاع حالت صورتی نداشته است که رزمندگان این تکلیف الهی را در میدان جنگ به صورت ظاهری وصوری ولسانی به آن اهتمام ورزیده باشند بلکه امر به معروف ونهی از منکر آنان با سیره عملی وکار میدانی رعایت کرده وبه آن اهتمام داشته اند وجهادشان ونبردشان وجنگ شان برای بدست آوردن موقعیّت راحت طلبی وخوشگذرانی وبه دست آوردن غنایم وامکانات نبوده واز این طریق نخواستند بر دشمن خودشان ظلم وستم روا بدارند که به فساد کردن برسند، آن چیزی که این روزها ما در دنیا شاهد آن هستیم که مزدوران اجنبی پا در ممالک جهان سوم می گزارند وکشورهایی را اشغال می کنند وناموس مردم آن کشور را برده خود می سازند وآنها را به عنوان غنیمت به اختیار می گیرند ودر اختیار سربازانشان قرار می دهند که فساد کنند وبه ظلم وستم بپردازند درحالیکه رزمندگان دفاع مقدس ایران اسلامی در جنگ تحمیلی زمانی که پا در میدان وشهرها وروستاهای عراق می گذاشتند اولین رفتارشان این بود که جان سکنه ومردم آن شهر را مقدم برجان وسلامتی خودشان می شمردند وبا نظارت دقیق میدانی مواظبت می کردند که به احدی از مردم ونوامیس سکنه آن شهرها وروستا ها کوچکترین گزندی وارد نشود منکری صورت نگیرد واین قواعد را نه تنها در حوزه تعرض وفساد رعایت می کردند بلکه از همه چیز خودشان می گذشتند که بچه ای وزنی وضعیفه ای در آن بلاد تسخیر شده گرسنه وبی سر پناه نماند وجان مردم آنجا را مقدم برجان خودشان می دانستند. فراموش نمی کنم آن لحظه ای را که شهر های کردستان عراق در عملیّات قادر به تصرف رزمندگان در آمده بود وصدام دستور بمباران شیمیایی آنجا را صادر کرده بود ومردم شهر سلیمانیه عراق وروستاهای افراد اواره کوه وبیابان شده بودند وخیلی ها مجروح وشیمیایی روی زمین افتاده بودند رزمندگان سپاه اسلام وایران آنها را مقدم بر خودشان می شمردند وهر آنچه در اختیار داشتند به آنها می دادند که آنها سالم بمانند. وتعدادی از رزمندگان اسلام به شهادت رسیدند که یک زن ویا یک بچه کرد انجا را نجات بدهند، بدون اینکه کوچکترین منکری را درحقّ مردم آنجا مرتکب شوند وبهره برداری شخصی از امکانات مردم آنجا بنمایند، چون رزمندگان دفاع مقدس از سیره عملی امام حسین (ع) آموخته بودند که جهاد شان ونبرد شان احیای فریضه امر به معروف ونهی از منکر بود. امروز در اسناد به جامانده وتاریخ های روایت شده وخاطرات رزمندگان در نبردهای لبنان، بوسنی وهرزوگوئین وافغانستان وسوریه وعراق دیگر بلاد اسلامی که رزمندگان ایران اسلامی ودفاع مقدس که به عنوان مستشار نظامی وفرهنگی واجتماعی وسیاسی به آن کشورها اعزام شده اند کوچکترین ناهنجاری اخلاقی وفساد اخلاقی وعمل نا پسند به نام آنها ثبت نشده است وتمام مردم آن کشورها از رزمندگان ایرانی به نیکی یاد می کنند که در طغیان رفتارهای منکراتی آنجا هیچگونه شراکتی نداشته اند ورفع منکر را جزو وظایف اصلی خودشان می شمردند. این رفتارها از آثار ارزشمند رفتارهای اجتماعی در حوزه مبانی امر به معروف ونهی از منکر است که رزمندگان دفاع مقدس آن را به سیره عملی صالحان خدا انجام دادند ودر میدان آلوده به منکر وفساد معروفات را عامل شدند نه بصورت ظاهری وصوری ولسانی که شعارش را بدهند وهمین امر سبب شده است که تمام کشورهای دنیا ودوست ودشمن به صداقت وسالم بودن رفتار رزمندگان ایرانی اعتراف کنند.بنابراین رعایت اصول میدانی قواعد امر به معرف ونهی از منکر جهادی برترین نشانه وویژگی سیره عملی رزمندگان دفاع مقدس بود که به خوبی از عهده آن بر آمدند وآن را رعایت کردند که منکری وفسادی در جهادشان صورت نگیرد واین عمل حسنه را از طریق ارشاد عملی به سیره امام حسین علیه السلام به همدیگر سفارش کردند ودر میدان عمل از همدیگر نظارت کردند که جهادشان آلوده به زشتیهای اخلاقی وفساد جنگی نشود.
نویسنده : موسی الرضا عبداللهی هیجدهم تیرماه سال ۱۴۰۰