شهید نوروزعلی قربانی

یه شب خواب دیدم علیرضا رجبی سر نداشت و بچه منم قلبش تیر خورده بودوروزه بعد دیدم دوتایی شون وارد حیاط شدند وگفتند ک مادر نگاه کن ما سالمیم دست داریم،سر داریم،قلبمونم سالمه وبعد رفتن.(هردو درست مطابق باخواب مجروح وشهید شده اند.)

-یه روز ازخودم پرسیدم چرا شهدا بالباس و بدون غسل دفن میکنن شب همون روز تو خواب دیدم ک یک جوونه زیبا رو روی تخت تویک منطقه سرسبز وخوش آب وهوا نشسته و جلوتر ازاون هم چن تا خیمه بود ،سمته خیمه ها رفتم و دیدم دو تا خانم ودوتا اآقای سید اونجا وایستادن یکی از آقا ها اومدو سلام کردو گف مادر اون جوونه روتختو شناختی منم بهش گفتم نه رو به من گفت اون پسرته .. و بعد گف مادر یادته دیروز چی پرسیدی گفتم چی پرسیدم یادم نمیاد رو ب من گفت مادر ماشهیدامونو خودمون غسل میدیم و اشاره کرد به داخل خیمه و گف که خواهرم زهرا آب گرم می کنه و خواهرم زینب اونو برایه منو وابوالفضل میاره تا مهمونامون غسل کنیم زمانی ک بیدارشدم این خوابو برایه چند نفر گفتم و ازون به بعد دیگه خوابشو به وضوح سابق ندیدم.

-از پسرم پرسیدم که چرا ازخودت این همه عکس میگیری وپسرم درجواب گفت مادر همه اینا روزی به کارتون میاد وسره همینا روزی دعواتون خواهد شد.

-از زمانی که خداوند نوروز علی رو به من داد پسرم زحمت می کشید و کار میکرد وی شب ها تا صبح قرآن میخواند و همیشه برای اقامه نماز به مسجد می رفت و همیشه ام به مسجد امام حسین(ع)می رفت چون براین یقیین بود که امام حسین(ع)درآنجا حضوردارد.

-یه روز در حیاطمون نشسته بودم که نوروز اومد و شروع کرد به بوسیدن صورتم ازش پرسیدم مادر چی شده گفت که شناسنامم کجاست گفتم برایه چی میخوای گفت که میخوام براجبهه منم گفتم تا برادرت رمضان ازجبهه برنگرده من نمیدم بلاخره باخواهش واصرار شناسنامه رو گرفت و رفت و بعدش به مدت40روز برا آموزشی به تربت جام رفتو برگشت بادوسش علیرضا رجبی دسته برادری دادند وهمراه هم اومدندخونه روز بعد اعزام شدند به منطقه وبعده 16روز مرخصی گرفتند وبرگشتند زمانی که برگشتند بهش گفتم که مادر چرا به همین زودی برگشتی گفت دلم تنگ شده بود همراه دوستش وارد خونه شدند ومنم رفتم آشپزخانه تا برایشان تخمه بیاورم وقتی آوردم نوروز رو به علیرضا گفت که این اولین وآخرین تخمه ایست که درخانه ما می شکنی.

-یه شب رفتم قبرستون ویکهو دیدم یک پایه اومد صدای مهیبی ایجاد کرد،همون شب توخواب پسرم و دیدم که ازم پرسید مادر تو چرا میری بالا سره قبره من اشک می ریزی وگف که به اشک ریختنت ادامه نده وگرن یکی دیگه ام میاد توجمع ما..روزه بعد رفتم پایگاه و مسئول پایگاه بهم گفت ک مادرقربانی خاطرت ازلحاظ رمضان(برادرشهید که رزمنده بود)جمع باشه حالش خوبه و بعدازم پرسید که شما غفاری میشناسی منم گفتم آره خویشاوندیم ،درادامه رضایی رو بهم گف که غفاری شهید شده و خوابم تعبیرشد

-همسرم داشت نماز میخوند و برادره خدابیامرزم تویکی ازاتاق ها بودیهویی دیدم پسرم همراه با دوسش علیرضا رجبی وارد خونه شدند و کنار طاق نشستند ،پدرش نمازشوتموم کردو روی طاق نشست ومنم رو بهش کردم و گفتم پدر رمضان(برادر بزرگترشهید)اگر صلاحه بچه ها اومدن درست بشین بعد پدرش ازم پرسید کوبچه ها من که کسی و رو نمیبینم منم اشاره کردم به سمته پشتی گفتم اینجانشستن نمیبینیشون،بعد پدرشهید ضعف کرد وحالش خراب شد