این شهید سرافراز پس از طی دوران کودکی، در مقطع ابتدایی در زادگاهش مشغول به تحصیل شد و پس از اتمام آن دوره، درکنار خانواده به کار در عرصه‌ی کشاورزی مشغول گردید.

از ویژگی‌های بارز شهید می‌توان به احترام وی به پدر و مادر و خانواده، خوش‌رفتاری، تقیّد به واجبات و محرّمات و محبّت به خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام اشاره کرد.

عشق به میهن توأم با روحیه‌ی انقلابی و تعهد به دین اسلام، خود کافی بود تا در عرصه‌ی تقابل شدید خوبی‌ها و پلیدی‌ها و در پهنه‌ی هجوم ناملایمات، پس از پیروزی انقلاب اسلامی هم‌زمان با شروع جنگ تحمیلی وارد نهاد مقدس سپاه پاسداران شود و از آن طریق در مورخه 1363/03/13 عازم جبهه شد تا خالق دیگری از این حماسه عظیم شود و با صلابت و اراده و نور ایمان رهسپار راه مقدسی شود که پاداش آن جاودانگی و بقا است . مدت یک سال را در کردستان گذراند و در این مدت یک بار به مرخصی آمد و مجددا جهت ادامه خدمت به کردستان برگشت .این بار پس از 6ماه حضور ،با بدنی زخمی از ناحیه کمر (براثر سقوط از کوه) و سینه (اصابت گلوله)به خانه بازگشت وهنوز زخمها بهبود نیافته بود که دوباره عازم جبهه شد.مدتی را درمسئولیتهای دیگری ازجمله سپاه تایباد،باخرزوقلعه نوسپری کردودراعزام های بعدی اش به جبهه وجراحاتی که برداشته بود به روستا برگشت وپس از بهبودی نسبی که حاصل شد درنماز فطر شرکت و پس از خداحافظی با اهالی روستا باردیگر راهی مناطق جنگی شد ، پس از ماه ها حضور به همراه تعدادی از همرزمانش درعملیات نصر4 و حین نفوذ به خاک دشمن به کمین نیروهای بعثی خورده و مورد حمله قرار گرفته و در حین درگیری به درجه رفیع شهادت نائل آمد. قریب به 11 سال بعنوان جاویدالاثر بود تا اینکه در هفتم محرم 1377 بردوش عزاداران حسینی تشییع گردید.

فرازی از وصیّتنامه‌ی شهید:

” پدرجان و مادرجان، همسرم، برادران و خواهران عزیزم، با نوید بهشت برین که خداوند متعال، پیامبر(ص) و ائمه‌ی‌اطهار علیهم‌السلام به ما داده است، در چنـد سالی که در دنیای پرغوغا زندگی می‌کنیم می‌بایست در خدمت اسلام بوده و برای عظمت اسلام جان فشانی نماییم.

اگر این شهادت عظیم، قسمت این بنده‌ی نالایق شد امیدوارم خداوند به شما توفیق بدهد که سنگر این حقیر را خالی نگذارید.

پروردگارا! توگواهی که چون من سپاه را دانشگاه عشق به الله و فارغ‌التحصیلانش را شهیدان و یاران ولایت می‌دیدم در آن ماندم.”